Apaizen
matxinada
Seguru
asko
,
euskal
60ko
hamarkadan
abiarazitako
mugimendua
da
frankismoaren
kontrako
borrokaren
historian
pasarterik
berezienetako
bat
.
Hura
gabe
,
nekez
uler
daiteke
urte
haietan
Euskal
Herriko
panorama
politiko
,
sozial
eta
kulturala
inarrosi
zuen
olatua
.
2019ko
azaroan
50
urte
bete
ziren
euskal
apaizen
matxinada
haren
atal
garrantzitsuenetako
bat
gertatu
zenetik
:
60
bat
abade
Derioko
(
Bizkaia
)
sartu
eta
han
itxialdia
egin
zutenekoa
,
alegia
.
Ez
zen
hura
euskal
apaizen
lehen
protesta
ekintza
;
azkena
ere
ez
zen
izango
,
eta
,
protesta
horien
ondorioz
,
frankismoak
Zamorako
espetxea
(
Espainia
)
atondu
behar
izan
zuen
preso
harturiko
apaizak
atxikitzeko
.
Baina
Derioko
hura
mugarri
izan
zen
oldartze
prozesu
horretan
.
1960koa
da
339
apaizek
sinatutako
lehenengo
eskutitza
,
torturak
,
zapalkuntza
egoera
eta
Elizak
diktadurari
emandako
babesa
salatzen
zuena
,
baina
mugimendua
asko
azkartu
zen
1968tik
aurrera
?
abagune
politikoa
ere
azkartzen
zihoan
neurri
berean
?
.
Uda
partean
,
apaizek
birritan
okupatu
zituzten
Bilboko
gotzaindegiko
bulegoak
,
eta
ordurako
mugimenduak
izena
ere
bazuen
:
edo
Gogortasuna
taldea
?
lehenengo
izena
ezagunagoa
izan
zen
herritarren
artean
?
,
haien
leloa
Gogorkeriaren
aurka
,
gogortasuna
zelako
.
Mugimendua
osatzen
zuten
apaizek
bilera
batzuk
izan
zituzten
Bilboko
Gotzaintzako
ordezkariekin
,
baina
laster
ikusi
zuten
ezinezkoa
zela
jarrerak
hurbiltzea
:
apaizek
frankismoarekin
zuten
lotura
leporatzen
zioten
Elizaren
agintariei
,
eta
horien
erantzun
bakarra
zen
«obedientzia»
eta
«politika
egiteari
uzteko»
eskatzea
.
Horiek
horrela
,
eta
kalean
jazarpenak
,
atxiloketek
eta
torturek
etenik
ez
zutela
ikusita
,
«urrats
gogorragoa»
egitea
erabaki
zuten
apaizek
,
«oihartzun
handikoa»
izango
zena
.
Barandikaren
hitzetan
,
«bozgorailu
indartsu
bat
behar
genuen
,
egonkorra
,
batzar
iraunkor
eta
eraginkorra
egiteko
aukera
emango
ziguna»
.
Eta
apaiztegia
hartzea
eta
han
irautea
pentsatu
zuten
.
4an
,
60
apaiz
inguru
sartu
ziren
apaiztegian
,
16
:
00etan
.
Apaiz
bakoitzak
mila
pezeta
eraman
behar
zituen
han
egotearen
gastuei
aurre
egiteko
:
horregatik
,
4
-
4
-
1
.
000
operazioa
izena
jarri
zioten
hari
.
Azaroaren
26
aldera
bukatu
zen
.
Barandikak
dioenez
,
«hura
ez
zen
amorea
ematea
izan
,
baina
ikusi
genuen
han
jarraituta
ez
genuela
zereginik
,
eta
lortu
genuela
gure
borroka
eta
salaketa
mahai
gainean
jartzea»
.
Horrekin
amaitu
zen
itxialdia
,
baina
ez
apaiz
matxinada
.
Berria
aldizkaritik
moldatutako
albiste
bat
irakurri
dozu
baina
gure
bertan
egondako
apaizetako
bat
izan
zan
.
18
urterekin
apaiztegian
sartu
zen
bere
bideratuta
herriko
jendearekin
lan
egin
nahi
.