Compléter
POEMA "Adiós ríos, adiós fontes..." - de Rosalía de Castro ...
1
fontes
tanto
piadores
arboredas
prantei
veremos
vento
ollos
terra
contento
pequenos
criei
Adiós
ríos
,
adiós
;
adiós
regatos
;
adiós
vista
dos
meus
,
non
sei
cando
nos
.
Miña
terra
,
miña
;
terra
donde
me
eu
;
hortiña
que
quero
;
figueiriñas
que
.
Prados
,
ríos
,
;
pinares
que
move
o
;
paxariños
;
casiña
do
meu
.
2
nacín
amor
castañares
timbradoras
millo
contento
adiós
silveiras
luar
lugar
vin
conozo
Muíño
dos
;
noites
craras
de
;
campaniñas
da
igrexiña
do
.
Amoriñas
das
que
eu
lle
daba
ó
meu
;
caminiños
antre
o
,
¡
adiós
,
para
sempre
,
!
¡
Adiós
groria
!
¡
Adiós
!
¡
Deixo
a
casa
onde
;
deixo
a
aldea
que
por
un
mundo
que
non
!
3
criou
tocar
quero
coitadiño
deixar
lonxe
estraños
Pomar
vou
camposanto
tanto
mar
enterrou
Deixo
amigos
por
,
deixo
a
veiga
polo
,
deixo
,
en
fin
,
canto
ben
.
.
.
¡
Quen
puidera
non
!
Adiós
,
adiós
,
que
me
,
herbiñas
do
,
donde
meu
pai
se
,
herbiñas
que
biquei
,
terriña
que
nos
.
Xa
se
oien
lonxe
,
moi
,
as
campanas
do
;
para
min
,
¡
ai
,
!
,
nunca
máis
han
de
.
4
adiós
lonxe
soidás
queridiña
arrimo
queridiña
mar
lar
chorando
quizais
adentro
dolor
Xa
se
oien
lonxe
,
máis
;
cada
balada
é
un
;
voume
soio
,
sin
.
.
.
¡
Miña
terra
,
¡
adiós
!
,
¡
!
¡
Adiós
tamén
,
!
.
.
.
¡
Adiós
por
sempre
!
.
.
.
Dígoche
este
adiós
desde
a
beiriña
do
.
Non
me
olvides
,
,
si
morro
de
.
.
.
tantas
légoas
mar
.
.
.
¡
Miña
casiña
!
,
¡
meu
!
|
Créer jeu