Había
una
vez
un
pulpo
____________________
y
silencioso
,
que
casi
siempre
andaba
solitario
porque
aunque
quería
tener
muchos
amigos
,
era
un
poco
____________________
.
Un
día
,
el
pulpo
estaba
tratando
de
atrapar
una
ostra
muy
escurridiza
,
y
cuando
quiso
darse
cuenta
,
se
había
hecho
un
enorme
lío
con
sus
____________________
,
y
no
podía
moverse
.
Trató
de
librarse
con
todas
sus
fuerzas
,
pero
fue
imposible
,
así
que
tuvo
que
terminar
pidiendo
ayuda
a
los
____________________
que
pasaban
,
a
pesar
de
la
enorme
vergüenza
que
le
daba
que
le
vieran
hecho
un
nudo
.
Muchos
pasaron
sin
hacerle
caso
,
excepto
un
pececillo
muy
gentil
y
simpático
que
se
ofreció
para
ayudarle
a
deshacer
todo
aquel
____________________
de
tentáculos
y
ventosas
.
El
pulpo
se
sintió
aliviadísimo
cuando
se
pudo
soltar
,
pero
era
tan
tímido
que
no
se
atrevió
a
quedarse
hablando
con
el
pececillo
para
ser
su
amigo
,
así
que
simplemente
le
dió
las
gracias
y
se
alejó
de
allí
rápidamente
;
y
luego
se
pasó
toda
la
____________________
pensando
que
había
perdido
una
estupenda
oportunidad
de
haberse
hecho
amigo
de
aquel
pececillo
tan
amable
.
Un
par
de
días
después
,
estaba
el
pulpo
descansando
entre
unas
____________________
,
cuando
notó
que
todos
nadaban
apresurados
.
Miró
un
poco
más
lejos
y
vio
un
enorme
____________________
que
había
acudido
a
comer
a
aquella
zona
.
Y
ya
iba
corriendo
a
esconderse
,
cuando
vio
que
el
horrible
pez
¡
estaba
persiguiendo
precisamente
al
pececillo
que
le
había
ayudado
!
.
El
____________________
necesitaba
ayuda
urgente
,
pero
el
pez
grande
era
tan
peligroso
que
nadie
se
atrevía
a
acercarse
.
Entonces
el
____________________
,
recordando
lo
que
el
pececillo
había
hecho
por
él
,
sintió
que
tenía
que
ayudarle
como
fuera
,
y
sin
pensarlo
ni
un
momento
,
se
lanzó
como
un
rayo
,
se
plantó
delante
del
gigantesco
pez
,
y
antes
de
que
éste
pudiera
salir
de
su
asombro
,
soltó
el
chorro
de
____________________
más
grande
de
su
vida
,
agarró
al
pececillo
,
y
corrió
a
esconderse
entre
las
rocas
.
Todo
pasó
tan
rápido
,
que
el
pez
grande
no
tuvo
tiempo
de
reaccionar
,
pero
enseguida
se
recuperó
.
Y
ya
se
disponía
a
buscar
al
pulpo
y
al
pez
para
zampárselos
,
cuando
notó
un
picor
terrible
en
las
agallas
,
primero
,
luego
en
las
aletas
,
y
finalmente
en
el
resto
del
cuerpo
:
y
resultó
que
era
un
pez
artista
que
adoraba
los
colores
,
y
la
oscura
tinta
del
pulpo
¡
¡
le
dió
una
alergia
terrible
!
!
Así
que
el
pez
gigante
se
largó
de
allí
envuelto
en
picores
,
y
en
cuanto
se
fue
,
todos
lo
peces
acudieron
a
____________________
al
pulpo
por
ser
tan
valiente
.
Entonces
el
pececillo
les
contó
que
él
había
ayudado
al
pulpo
unos
días
antes
,
pero
que
nunca
había
conocido
a
nadie
tan
agradecido
que
llegara
a
hacer
algo
tan
peligroso
.
Al
oir
esto
,
los
demás
peces
del
lugar
descubrieron
lo
genial
que
era
aquel
pulpito
tímido
,
y
no
había
habitante
de
aquellas
rocas
que
no
quisiera
ser
____________________
de
un
pulpo
tan
valiente
y
agradecido
.